Ο σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων Ατόμων Α.ΜΕ.Α. ΠΕ Ευρυτανίας αντί άλλου σχολίου παραθέτει αυτούσια την ομιλία της προέδρου Αναστασία Κριπάση Μπάρκα για τα επτά χρόνια λειτουργίας του ΚΔΑΠ ΜΕΑ Καρπενησίου στο Συνεδριακό Κέντρο Καρπενησίου.

Ονομάζομαι Αναστασία Μπάρκα, είμαι εδώ σήμερα ύστερα από πρόσκληση του ΚΔΑΠ ΜΕΑ να σας μιλήσω επειδή είμαι μητέρα του Πέτρου που παρακολουθεί το πρόγραμμα.

Από πού να αρχίσει κανείς να μιλήσει για την κοινή πορεία της οικογένειας μου, του Πέτρου και του ΚΔΑΠ ΜΕΑ. Είναι 7 χρόνια ο Πέτρος παιδί με βαριά νοητική στέρηση επιληπτικός, έχει τελειώσει την παρακολούθηση της ειδικής τάξης στο δεύτερο δημοτικό, εγώ εργαζόμενη τότε βρέθηκα για μια ακόμα φορά σε απόγνωση.

Τι θα γίνει τώρα το παιδί πως θα εκπαιδευτεί; Πως θα κοινωνικοποιηθεί, πως θα πάω εγώ για δουλειά, πως θα του αλλάξω την καθημερινότητα;

Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι για σας είναι απλό για τα υγιή παιδιάς σας, για μας για να γίνει θέλει πολύ δουλειά, προσπάθεια και μεγάλο χρονικό διάστημα το οποίο πάντα δεν φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τότε λοιπόν πήρα ένα τηλεφώνημα να παραστώ στο χώρο του ΚΔΑΠ ΜΕΑ να μιλήσω για την εγγραφή του γιου μου. Πήγα και συνάντησα τότε την Κωνσταντίνα Μπουμπουρή και την Μαρία Κλέσιορα και έτσι ξεκινήσαμε.

Τι έδωσε το ΚΔΑΠ ΜΕΑ σε μας;

Κατανοήσαμε ότι ο Πέτρος είναι πάνω απ όλα παιδί και ύστερα παιδί με ειδικές ανάγκες, κατανοήσαμε τα προβλήματα και τα στοιχεία που αφορούν στη μειονεκτική κατάσταση ώστε να βοηθηθεί το παιδί, με εποικοδομητικό τρόπο καταλάβαμε τα μοναδικά συναισθήματα τα οποία απορρέουν από την εμφάνιση της μειονεξίας, βοηθηθήκαμε να αποδεχθούμε την μειονεξία συναισθηματικά και διανοητικά χωρίς να υποτιμήσουμε το παιδί μας. Μάς παρείχαν πληροφόρηση, μας προκάλεσαν να δοκιμάσουμε δραστηριότητες που δεν περνούσε από το μυαλό μας όπως παρακολούθηση εκδηλώσεων του Πέτρου, βόλτα για χυμό, κατασκήνωση χωρίς εμάς. Μπορέσαμε να πάμε να δουλέψουμε, να παραστούμε σε κοινωνικές εκδηλώσεις, να νοιώσουμε και εμείς άνθρωποι γιατί το παιδί μας βρισκόταν σε ένα ασφαλές και δημιουργικό περιβάλλον με επίβλεψη από ειδικούς. Μας συμπεριφέρθηκαν με τιμή και σεβασμό.

Το τι έδωσε το ΚΔΑΠ ΜΕΑ στον Πέτρο μπορεί να σας φανεί υπερβολικό αλλά του άλλαξε την ζωή. Πρώτα απ όλα βγήκε από το σπίτι και μπήκε σε ένα πρόγραμμα το οποίο διαφοροποιείται καθημερινά από τους ειδικούς εκπαιδευτές, γυμνάζετε, του δόθηκαν εναλλακτικές λύσεις και δυνατότητες, απαραίτητα μέσα για να ενεργεί μόνος του όπως να φτιάχνει παζλ κατασκευές. Του έδωσαν χώρο να μάθει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, τον έμαθαν να δοκιμάζει, να επιτυγχάνει, να αποτυγχάνει, να μαθαίνει να απολαμβάνει, τον σεβάστηκαν, τον αγάπησαν.

Το ΚΔΑΠ ΜΕΑ για μας είναι οικογένεια, μας βοηθούν να κουβαλήσουμε μαζί το φορτίο, μας έδωσαν ελπίδα, επίγνωση και δύναμη. Είναι το σωσίβιο στην τρικυμιώδη θάλασσα της αμετάκλητης διάγνωσης ότι το παιδί μας είναι ανάπηρο.

Εγώ θα ευχαριστήσω από καρδιάς την Κωνσταντίνα Μπουμπουρή, την Μαρία Κλέσιορα, τον Παναγιώτη Χρυσικό, την Σοφία Αλιάγα και τον Γιώργο Ασπροποταμίτη για όλα τα χρόνια συνεργασίας της κοινής πορείας μας, εύχομαι να είναι καλά να συνεχίσουν το δημιουργικό αλλά τόσο αναγκαίο έργο τους, επίσης τον Δήμο Καρπενησίου που συνεχίζει τη λειτουργία της δομής και εύχομαι να δημιουργήσει και το μικτό κέντρο διημέρευσης και ημερήσιας φροντίδας α.μεα. για να βοηθήσει τα παιδιά μας αλλά και τους γονείς.

Σας ευχαριστώ